Abstrakt
Różnice między efektami terapeutycznymi kwiatostanów medycznej marihuany a efektami ich ekstraktów są na ogół przypisywane różnicom w formie podawania i w wynikającej z tego farmakokinetyce. Postawiliśmy hipotezę, że różnica może dalej rozciągać się na skład faktycznie spożywanego leku. Zawartość kannabinoidów i terpenów porównano między komercyjnymi kwiatostanami marihuany (n = 19) a ekstraktami dekarboksylowanymi (n = 12) oraz między kwiatostanami a ekstraktami dekarboksylowanymi z nich wytworzonymi (n = 10). Podczas gdy zawartość kannabinoidów została zachowana w ekstraktach, widoczna była znacząca utrata terpenów, głównie w bardziej lotnych monoterpenach i monoterpenoidach (stanowiąca utratę około 90%). Ta utrata zmienia całkowitą zawartość terpenów, proporcję monoterpenów w całkowitej liczbie terpenów oraz stosunek monoterpenów do kannabinoidów. Niedobór terpenów może osłabiać skuteczność farmakologiczną ekstraktów i może przyczyniać się do preferencji pacjentów do palenia kwiatostanów. Przeczy to słuszności takich terminów jak „cała roślina” i ekstrakty „pełnego spektrum” i tworzy mylące założenie, że ekstrakty reprezentują profil farmakologiczny pozyskiwanych kwiatostanów. Ponadto zmniejsza różnorodność ekstraktów, na przykład utratę różnic między typem sativa i indica. Wzbogacanie ekstraktów z konopi o wybrane terpeny może zapewnić odpowiednie rozwiązanie, generując bezpieczny, precyzyjny i powtarzalny lek o dostosowanej zawartości kannabinoidów i terpenów. Staranny dobór terpenów do dodania umożliwia tworzenie ekstraktów dostosowanych do różnych celów medycznych i dla różnych populacji.
