Abstrakt
Zbadano wpływ egzogennie stosowanych regulatorów wzrostu roślin (PGR), kwasu 1-naftalenooctowego (NAA), 6-benzyloaminopuryny (BAP) i mieszaniny obu (NAA/BAP-mix) w odniesieniu do wysokości roślin, długości gałęzi pachowych, liczby międzywęźli, plonu biomasy i zawartości kannabinoidów w trzech różnych genotypach konopi bogatych w fitokannabinoidy (PCR). Wyniki wykazały, że całkowita wysokość roślin została istotnie zmniejszona po zastosowaniu NAA (28%), BAP (18%) i roślin traktowanych mieszanką NAA/BAP (15%). Długość gałęzi pachowych została również istotnie zmniejszona o 58% (NAA) i 30% (NAA/BAP-mix). BAP nie zmniejszył istotnie długości gałęzi pachowych. Liczba międzywęźli została zredukowana przez NAA (19%), BAP (10%) i mieszankę NAA/BAP (14%) w porównaniu z nieleczoną kontrolą. Zastosowanie NAA korzystnie wpłynęło na architekturę rośliny testowanej odmiany KANADA, skutkując bardziej zwartym pokrojem wzrostu, podczas gdy plon kwiatostanu (23,51 g roślina−1) pozostał podobny w porównaniu z kontrolą (24,31 g roślina−1). Plon kwiatostanu v. 0,2x i odmiany FED został zredukowany dzięki zastosowaniu PGR, podczas gdy zawartość kannabinoidów pozostała stabilna. Ogólnie rzecz biorąc, zastosowanie PGR można było wykorzystać na poziomie specyficznym dla genotypu, aby korzystnie wpłynąć na architekturę rośliny i zoptymalizować plon kwiatostanu na jednostkę powierzchni, a tym samym plon kannabinoidów, zwłaszcza w obecności ograniczeń przestrzennych w uprawie w pomieszczeniach.
