Abstrakt

Wykonalność stosowania kombinacji nawozu organicznego ze zmniejszoną dawką chemicznego nawozu azotowego jako alternatywy dla konwencjonalnego nawożenia nieorganicznego została przetestowana na wzroście i akumulacji biomasy roślin konopi oraz akumulacji fitochemikaliów w ich kwiatostanach. Aby osiągnąć ten cel, przeprowadzono eksperyment polowy z następującymi dziewięcioma zabiegami: F0, brak nawozu; NPK, nawóz mineralny z 100 kg ha−1 azotu; C1, kompost z stałego przefermentu (50%) + zużyte podłoże pieczarkowe na bazie karczocha (50%); C2, kompost z stałego przefermentu (50%) + zużyte podłoże pieczarkowe na bazie słomy (50%); C3, C4, C5 i C6, komposty ze stałego przefermentu (odpowiednio 50%, 67%, 75% i 84%) i odpadów karczocha (odpowiednio 50%, 33%, 25% i 16%); SD, niekompostowany stały przeferment. Do gleby dodano C1–C6 i SD, wraz z połową dawki (50 kg ha−1) chemicznego nawozu azotowego. Biorąc F0 za punkt odniesienia, wszystkie nawożone zabiegi, z wyjątkiem C6 i SD, wykazały zauważalny wzrost wzrostu roślin i akumulacji biomasy w łodydze, kwiatostanie i całej roślinie. Spośród organicznych zabiegów najlepsze wyniki wzrostu wykryto w C1 i C5, które osiągnęły, a nawet przekroczyły, wyniki NPK. W porównaniu z F0, wszystkie nawożone zabiegi miały wysokie plony kwasu fenolowego i flawonoidów, podczas gdy wysokie plony karotenoidów, tokoferoli, terpenów i kannabinoidów (głównie CBD) wykryto we wszystkich nawożonych zabiegach, z wyjątkiem C6 i SD. Spośród organicznych metod nawożenia, C1 i C5 wyróżniały się najwyższymi plonami kwasu fenolowego, flawonoidów, karotenoidów i tokoferoli, podczas gdy C1, C2 i C3 wyróżniały się najwyższymi plonami terpenów i kannabinoidów, które w obu przypadkach osiągnęły, a nawet przekroczyły plony NPK. Ogólnie rzecz biorąc, nasze ustalenia pokazują, że 50% zastąpienie nieorganicznego nawozu azotowego kompostami C1 do C5 może stanowić opłacalną i bezpieczną dla środowiska alternatywę dla konwencjonalnego nawożenia nieorganicznego, która może podtrzymać wzrost rośliny konopi i akumulację fitochemikaliów w jej kwiatostanach, promując w ten sposób wykorzystanie tej uprawy do produkcji włókien i bioenergii, a także do zastosowań w sektorach żywności, nutraceutyków, agrochemii i kosmetyków.