Abstrakt
Standaryzowana uprawa Cannabis sativa L. o jakości farmaceutycznej coraz częściej opiera się na systemach bezglebowych ze względu na precyzję, powtarzalność i zgodność z przepisami. Niniejszy przegląd analizuje rolę obojętnych i półobojętnych podłoży uprawowych w uprawie konopi indyjskich w pomieszczeniach, koncentrując się na ich właściwościach fizycznych, wydajności agronomicznej i zrównoważonym rozwoju. Przeprowadzono systematyczne przeszukanie literatury z wykorzystaniem baz danych, takich jak Scopus, Web of Science i Google Scholar, ze szczególnym uwzględnieniem recenzowanych badań oryginalnych, badań eksperymentalnych i odpowiednich artykułów przeglądowych. Oceniane podłoża obejmują wełnę mineralną, włókno kokosowe, mieszanki torfowe, perlit, wermikulit, keramzyt, szkło spienione, piankę fenolową i biowęgiel. Wyniki pokazują, że dobór podłoża silnie wpływa na wzrost wegetatywny, ukorzenianie i plonowanie kwiatów, podczas gdy stężenie kannabinoidów pozostaje zależne głównie od genotypu w stabilnych warunkach środowiskowych i odżywczych. Cechy specyficzne dla podłoża, takie jak napowietrzenie, zdolność zatrzymywania wody i buforowanie składników odżywczych, znacząco wpływają na produkcję biomasy i efektywne wykorzystanie zasobów. Wełna mineralna pozostaje standardem branżowym ze względu na swoją jednorodność i kompatybilność z systemami fertygacji, ale odnawialne alternatywy, takie jak włókno kokosowe i biowęgiel, zyskują na popularności. Niniejszy przegląd podkreśla znaczenie doboru podłoża w uprawie konopi i identyfikuje luki w badaniach nad reakcjami specyficznymi dla danego genotypu oraz rozwojem zrównoważonych podłoży uprawowych.
