Obecne strategie biologicznej kontroli w uprawie konopi (Cannabis sativa) okazały się mało skuteczne w zwalczaniu niektórych szkodników owadzich. Przemysł konopny rozwijał się w szybkim tempie, przewyższając nasze możliwości zdobywania wiedzy na temat systemów produkcyjnych dla tej uprawy. Obecnie badania koncentrują się na optymalizacji czynników agronomicznych i środowiskowych w celu maksymalizacji plonów i jakości konopi. Jednak hodowcy konopi coraz częściej stają przed wyzwaniem silnej presji szkodników owadzich, przy niewielkiej liczbie skutecznych opcji. Dziesięciolecia badań zoptymalizowały strategie biologicznej kontroli w innych uprawach. Wdrożenie skutecznych strategii biologicznej kontroli w konopiach jest utrudnione przez szereg czynników morfologicznych, biochemicznych i agronomicznych, charakterystycznych dla tej uprawy. Tutaj dokonujemy przeglądu dość ograniczonej literatury dotyczącej zwalczania szkodników owadzich w uprawie konopi w pomieszczeniach. Ponadto zidentyfikowaliśmy trzy czynniki, które naszym zdaniem są głównie odpowiedzialne za nieskuteczność biologicznej kontroli w konopiach: morfologia roślin, w tym gęstość włosków i zasoby kwiatowe, wpływ biochemii roślin na przydatność do polowania, a na koniec wpływ dodatkowego oświetlenia, w tym fotoperiod, intensywność i widmo. Podkreślamy znaczenie priorytetowego traktowania oceny tych czynników w celu poprawy naszego zrozumienia interakcji tritroficznych rządzących sukcesem kontroli biologicznej w uprawie konopi. Ponieważ trwają intensywne prace badawcze mające na celu optymalizację praktyk agronomicznych dla konopi, ważne jest również rozważenie ich znaczenia dla kontroli biologicznej.